Vrijdag, de dag dat alles mis leek te gaan.
Het begon als een gewone dag, eerst hoorcollege inleiding dierwetenschappen, dat is altijd leuk, daarna hadden we probleem gestuurd onderwijs (pgo). We waren er allemaal prachtig op tijd en hadden netjes ons werk gedaan maar er miste iets, toch wel iets dat best wel essentieel is. Namelijk onze tutor. Dus iemand uit ons groepje vragen bij de buren, die tutor zei dat ze hem in het zodiac gezien had. Echter, toen wij eenmaal contact hadden met het zodiac, was hij daar niet meer. Uiteindelijk hebben we toen maar zelf nagekeken en overlegd en toen we klaar waren zijn we naar huis gegaan. Meneer is niet meer komen opdagen.
Thuisgekomen voelde ik me al niet 100% maar ik had 's ochtends niet denderend gegeten dus maar eerst wat eten. Eenmaal drie uur geworden (eerst was het rond twaalven) was het nog steeds eigenlijk niet beter maar ja, ik wilde scheikunde toch niet missen. Dus zat ik om kwart over drie alsnog op de fiets. Op naar scheikunde. Het was zo vaag, ik volgde het allemaal gewoon niet, de cijfers dansde voor mijn ogen en na de eerste helft ben ik dus maar weg gegaan. Duizelig, misselijk, hoofdpijn maar toch eerst nog even langs de hoogvliet, want ik moest en zou een strippenkaart hebben voor zaterdag. Eenmaal thuisgekomen heb ik eerst twee uurtjes gelslapen, daarna gegeten, nog wat dingetjes opgezocht, gedouched en uiteindelijk weer gaan slapen. De wekker ging de volgende dag immers vroeg, om 5.30 uur.
Zaterdag: De grote dag waar ik een jaar gewacht op heb.
Stikzenuwachtig was ik, 's ochtends even de laatste spulletjes geregeld en daarna naar de bus gegaan. Keihard doorgelopen want ik was geen 10 maar maar 5 minuten eerder dan wat de routeplanner aangaf vertrokken en ik moest ergens aan een hele lange weg zitten. Eerst de marijkeweg aflopen en daarna de haagsteeg ergens. Aan het einde van de marijkeweg had ik nog 3 minuten, gelukkig lag de bushalte een paar meter van de kruising af. Stress weg. Op dat moment was het 6.41. Die had ik gehaald. Even de strippenkaart opgezocht en gewacht op de bus. Off I went (=en weg was ik).
Na de bus ben ik de trein in gegaan en de volgende en de volgende trein in gegaan. Zodat ik uiteindelijk om 9.20 op Deurne was aangekomen. Ik ben via Nijmegen, 's Herthogenbosch en Eindhoven gegaan, dus behoorlijk om, maar ach, ik hoefde het niet te lopen. Dit keer was de shuttle-service naar het terrein van Horse-event geweldig geregeld. Na naar binnen gekomen te zijn en het fokkerijgedeelte doorgekeken te hebben ben ik op zoek gegaan naar de bokt-lounge.
De bokt-lounge had ik redelijk vlot gevonden. Even met Bart gesproken en Eline, de beheerders, en daarna heb ik een bokt-label uitgeprint waarop mijn avatar (plaatje) boktnaam en eigen naam stond. Hierdoor kon je tijdens het lopen mensen herkennen.
Nadat ik dit gedaan had, heb ik nog met wat andere bokkers gepraat en heb ik naar de merchandise gekeken. Ze hadden een pet in het l.blauw, een t-shirt in het d.blauw en 2 soorten polo's in het l.blauw. Het verschil was getailleerd en ongetailleerd. Met 2 artikelen kreeg je 5 euro korting dus uiteindelijk heb ik een shirt en pet gekocht en kon ik me daar achter de schermen (in het voorraadhok) even omkleden. Toen was eindelijk te zien dat ik een fervent bokker ben. Jeeh! Voor de rest heb ik op het evenement echt superveel gezien waarbij voor mij, naast de bokt-lounge wat ontzettend gezellig was, 2 dingen echt uitsprongen. Een rit op een mechanisch paard met een wow-zadel. (dit is een merk zadel dat ik echt super achter sta, helemaal aanpasbaar en met lucht (flair, niet cair) kussens is, maar ik had er nog nooit op gezeten) Eindelijk op een wow-zadel gezeten, voor mij hebben ze nog even een andere variant op het paard gelegd want eigenlijk wilde ik de vlakke zit voelen i.p.v. de extra diepe zit. En oh, wat zit dat zalig. Echt, gewoon wow! Zo is het zadel overigens ook aan zijn naam gekomen, het is geen afkorting of iets.
Het andere dat echt heel erg bijzonder was, was Jean-Francois Pignon, ook wel bekend als The Flying Frenchman (de vliegende fransman). Wat hij met zijn paarden kan is echt ongelofelijk. Hij kwam over het terrein aanlopen zonder halsters/touwen, ze liepen gewoon braaf met hem mee terwijl ze overal heen hadden kunnen gaan en ook in de show speelde hij gewoon met ze, en ook zij speelde met hem. Zeker het minishetlandertje. Iedere keer als hij zijn rug naar die omdraaide, ging de shet geintjes uithalen. Heel lief om te zien. Maar uiteindelijk deden ze wel allemaal wat hij vroeg van ze, zonder halsters of touwen.
Dit was de laatste show en toen ben ik er snel tussenuit gegaan om te voorkomen dat ik in de stroom eruit zo komen te zitten. Ondertussen papa gebeld want die zou me onverwachts ophalen. Echt superrelaxed, want eigenlijk was ik echt best wel ontzettend moe en stiekem ook nog wel een beetje ziek. Thuisgekomen heb ik gegeten, bij de cavia's gekeken (nog steeds geen jongen) en daarna gaan douchen en mijn bed in.
Zondag: Relaxdag
Zondag heb ik echt uiterst weinig gedaan. Het begon nog allemaal wel wat stresserig, het was die dag cultureel festival en mama had nog wat leuke dingen bedacht voor de groei en bloei site, maar die ze onmogelijk nog allemaal alleen af ging krijgen. Dus werden de hulptroepen ingeschakeld, die uit papa en mij bestonden. Pap lamineerde en regelde de heliumfles, ik hielp mama en schreef daarna nog wat berichten en het aanmeldingsformulier. Ondertussen was mama de laatste dingen van haar kant aan het regelen. Naderhand heb ik nog wat gebracht, het was gewoon in de vesting, bij de muziekschool, dus 10 minuutjes fietsen.
Rond énen hebben Jan-Willem en ik geluncht, Wouter was nog naar de RSW van scouting, en toen heb ik direct mam's brood klaargemaakt. Naderhand bleek wel dat pindakaas op een bruine boterham geen succes is, sorry mam! Eenmaal klaargemaakt en in mijn tas gestopt heb ik Boris zijn tuigje omgedaan en heb ik de lijn eraan geklikt. JW gezegt dat hij mee moest komen en daar gingen we, lopend naar de vesting. Heel gezellig was het, Boris was ook enthousiast. Zeker toen we eenmaal daar aankwamen. Het blijft een geweldig hondje. Daar zijn we toen nog mensen van het Archeon tegengekomen, die vertelde wat over romeinen en voor de rest ben ik nog mijn oude pianolerares tegengekomen. Annemarie (dacht ik).
Dat was de zondag wel zo'n beetje. Geen cavia's geboren. Naderhand, hier weer terug in Wageningen, bleek dat ik wel aan mijn bevestiging van inschrijving had moeten denken. Dus nu ben ik nog altijd Wurpasloos, labjasloos en veiligheidbrilloos. Ach, er kunnen ergere dingen zijn. :)
Maandag: Te vroeg mijn bed uit.
Tenminste, zo voelde het. Wat valt het uiteindelijk zijn geweest? kwart voor zes, zes uur, ik weet niet. Uiteindelijk zaten we in ieder geval om half zeven in de auto en waren er toen nog geen kleine cavia's. Eenmaal in de auto heb ik nog wat gerelaxed en toen kwamen we om 8.04 uur in Wageningen aan. Even geplast, wat dingetjes opgeruimd (wat in de koelkast moest), snel de tas ingepakt, mama uitgezwaaid en op de fiets naar school gegaan. Want ik had om 8.30 gewoon college. Ik was uiteindelijk genoeg op tijd. Met pgo hebben we eindelijk onze tutor ontmoet, een aardige man die af en toe niet helemaal bij het onderwerp blijft, of beter gezegd, regelmatig helemaal niet bij het onderwerp blijft, maar wel ontzettend gezellig is en veel weet. Het werd uiteindelijk een behoorlijke zit maar wel tevreden over het resultaat.
Tijdens pgo kwam er ook nog even iets anders ter sprake, namelijk dat er iets met de veetelers was, over dat je een mentor kreeg. Dus ik ben na pgo met hun meegefietst naar het Zodiac (mijn buren, ik wil daar echt les gaan krijgen!) en toen heb ook ik een mentor toebedeeld gekregen, eentje die niet bepaald zijn huiswerk had gedaan, maar die het wel erg gezellig wist te maken. Dat duurde een half uurtje en daarna ging ik naar huis.
Om half 4 had ik weer scheikunde. Het was weer allemaal begrijpelijk al had ik er eigenlijk niet zo'n zin in. Dus heb ik geluisterd en getekend. Ik kon het niet helpen, mijn schrift heeft naast de aantekeningen overal tekeningetjes staan. Maar op zich was de les wel nuttig hoor.
Deze avond ben ik ook voor het eerst (dit schooljaar) naar de Ossenkampen geweest. Rondleiding bij de paarden gehad. Normaal ben ik altijd laat, zeker op een nieuwe lokatie, dus vertrok ik een kwartier te vroeg, zodat ik nog wat tijd over had om te verdwalen. Niet verdwaald uiteraard, dus toen was ik er kwart voor 8. Gelukkig mocht ik met iemand alvast mee het terrein op, dus stond ik naar niet in mijn uppie. Om 8 uur weer terug naar de ingang gegaan om de officiele rondleiding te krijgen. Ik heb kennis gemaakt met hun grondwerk en alles en het was rond 10'en voordat we weer klaar waren. Toen zijn we met een groepje naar huis gefietst.
Dinsdag: Stress voor scheikunde en beschuit met muisjes.
Ik was net begonnen met mijn scheikunde voor te bereiden toen mama belde. Ze zei toen ik op nam: "Gefeliciteerd!", de cavia's bleken er te zijn. 2 stuks, één voornamelijk zwart met wat wit en wat rood, de ander wit met wat rood en zwart. Superlief gewoon. Mam heeft me direct ook twee foto's gestuurd en ze gewogen. Ze wogen 110 (Witje) en 120 (Zwartje) gram. Ik ben echt benieuwd welk geslacht ze zijn.
Nadat ik mam aan de telefoon had gehad was er een half uur verstreken en ik moest nog steeds mijn practicumvoorbereiding doen. Daar heb ik hard aan gewerkt en uiteindelijk ben ik om één uur weggegaan om te kijken of ik nog even een bril kon scoren, maar niet uiteraard.
Op de Dreije (practicumplek) aangekomen bleek het helemaal niet zo'n probleem te zijn. Je moest namelijk een briefje tekenen dat het eigenlijk verplicht is maar als je er niet aan houd en er gebeurt iets dat door de dingen logischerwijs was voorkomen dan is dat voor eigen verantwoordelijkheid.
Ik kon dus gewoon aan de slag. Tot 17.05 zijn we bezig geweest aan scheikunde, daarna waren we hongerig en dorstig want we hadden geen pauze genomen, we hadden namelijk maar tot 17.15 de tijd. Het was dus redelijk tricky.
Op de terugweg naar huis heb ik beschuit gehaald, en muisjes. Het was immers feest! Gezellig rond zevenen met de groep gegeten en daarna naar de bank om geld te halen, ik had geen tijd meer gehad om het over te maken, en op naar de Ossenkampen waar ik mijn eerste les ging krijgen. Via het tussendoorweggetje waar ik maandagavond ook gebruik van had gemaakt, dacht ik. Uiteindelijk kwam ik uit op de weg waar ik links van me het bord: "Welkom in Gelderland" zag, en rechts van me het bord: "Welkom in Utrecht" zag. Waar was ik toen? Omgekeerd en razendsnel teruggefietst en toen wel het juiste tussendoor weggetje gekozen. Uiteindelijk was ik wel wat laat, maar niet de laatste, dus ik was alsnog wel tevreden, ze waren nog niet begonnen.
Het geheel was erg gezellig, eerst een uurtje theorie en daarna met de paarden aan de slag. Ik had bij het voorstelrondje van maandag al het gevoel dat Theodore en Victor het beste bij me paste, dat gevoel is dinsdag alleen maar versterkt. De fries, Lawart, is ontzettend lief, maar te lief. Willem is een grapjas op de manier zoals ik dat niet waardeer. Sammie kon ik niet goed mee op één lijn komen, op het ene moment was ik te zacht, het andere moment was ik te hard met mijn hulpen. Het lukte niet om gewoon juist te gaan.
Theodore ging lekker, een hittepit maar fijn om mee te werken, maar Victor was het helemaal. Hij had een duidelijke hand nodig maar hij was heel eerlijk en no-nonsense. Echt een paard voor mij.
We hebben met de paarden aan de hand gelopen overigens.
Rond 10'en was het afgelopen en zijn we weer met zijn allen naar onze desbetreffende kamers gefietst. Toen moest ik nog wel wat voorbereiden voor woensdag en moest ik nog de notulen opsturen. Uiteindelijk was het rond half twaalf voordat ik lag.
Woensdag: op naar de africhtingstal Van Laar.
We hadden op het forum afgesproken om daar met de auto verder te gaan. Maris reed. Echter hadden ze het, toen ik net binnenkwam, het erover dat er op bokt een heel verhaal over deze africhtingstal had gestaan waar Van Laar niet blij mee was. Ik heb op hun terrein dus maar niet mijn petje opgehad. :)
Op de stal was het gezellig. Elke keer kregen per vraag ongeveer antwoord voor 3 vragen en ze was heel open en direct. Echt leuk om te horen. Daarna hebben we nog even in de stallen gekeken en hebben we de shetjes meegenomen naar hun stukje wei. Alle beesten stonden daar onder dek, zelfs de shetlanders, indrukwekkend gewoon. Ook al het tuig was van goede kwaliteit, netjes onderhouden. De stallen zelfs waren van mindere kwaliteit maar het is iets dat ze huurt tot oktober. Daarna moet ze eruit.
We hebben daar zo'n anderhalf tot twee uur geluisterd en rondgelopen en daarna zijn we weer teruggegaan. Nog even nabesproken en toen naar huis. Thuisgekomen las ik dat de cavia'tjes ieder 2 gram zijn afgevallen maar op internet bleek dat dit voor cavia's normaal is, dus geen stress daarover.
's middags de enerlaatste les fysische scheikunde gehad. Vrijdag de laatste, hopelijk krijgen we voor organische scheikunde echt net zo'n coole gast als hiervoor. Deze geeft zo geweldig les. Vandaag had ik er wel weer zin in dus wel weer meer gewoon aantekeningen gemaakt en minder getekend.
Toen ik naar huis ging ben ik met iemand meegefietst die nog even wat boodschappen moest doen in de juwelier, daar heb ik direct nieuwe oorbellen gekocht. Hele kleine knopjes. Nog kleiner dan dat ik normaal in heb. Ze hebben een blauw steentje. Ook ben ik toen nog even langs de schoenreus geweest en daar heb ik een zonnebril gekocht. Ik weet echt niet hoe ik die moet beschrijven, maar ik vind hem leuk. Dus ik ben tevreden.
Bij de Hoogvliet had ik voor 18 cent aan sperziebonen en had ik nog een pak lekkere melk mee genomen. Als ik mezelf wil verwennen neem ik die mee. Ik at dus sperziebonen met aardappelen en kipfilet. Wat ik donderdag ga eten? Ik heb echt nog geen idee. Misschien wel gewoon brood.
's avonds heb ik eigenlijk niks gedaan. Geschreven aan dit blog, net als dat ik nu doe. Ik denk dat ik aan deze reactie ruim 3 uur heb zitten typen, wat is dit lastig zeg. Maar ik ben ook weer begonnen aan Lia. Eindelijk is die scène gelukt!
Nou ja, ik ben weer bij en ook gelukkig. Ik spreek jullie nog wel.
Groetjes, Domor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten