donderdag 10 september 2009

Oeps, helemaal vergeten

Wat zou je je afvragen misschien? Misschien weet je het wel. Schrijven voor de blog gisteravond natuurlijk. Het is allemaal de schuld van Stargate Atlantis. De afleveringen zijn zo ontzettend goed. Maar ja, iedere aflevering duurt wel drie kwartier dus soms vergeet ik de tijd een beetje, beetje veel. (als ik eerlijk ben).

Even heel hard nadenken, wat er gisteren gebeurd is. Korte samenvatting van gisteren, ik schrijf het even in de vorm alsof het gisteravond was, dat is voor mij prettiger om te schrijven:
Vanmorgen was ik weer eens rond zevenen wakker. Ik moest pas om half vier bij scheikunde zijn dus eigenlijk heb ik me gewoon omgedraaid om nog een half uur te pitten. Na een half uurtje ben ik er toch maar uitgegaan. Ik ben, zoals ik eigenlijk al een beetje verklapt heb in mijn intro, film gaan kijken. Rond negenen ben ik gaan ontbijten en nog een aflevering later ben ik me toch maar gaan wassen en aankleden. Ook besloot ik maar eens aan mijn huiswerk te gaan.
Er moest namelijk een vragenlijst gemaakt worden voor ons praktijkproject. Ik had het manegedeel maar ik heb er stiekem ook nog een stukje africhting bij genomen. Paarden zijn paarden immers en soms zijn dingen niet zo goed te scheiden. Na het maken heb ik het doorgestuurd naar Maris, zij is onze leider/voorzitster. Ze is trouwens nog aardig ook. Ik heb sowieso een leuk groepje.
Ondertussen was het rond de middag en ik heb maar geluncht. Totdat het 3 uur was heb ik me wat vermaakt, wat opgeruimd. (de puinzooi is al aardig teruggedrongen) en gekeken wat ik zou gaan eten, het ei moest op en ik had geen trek in broccoli dus ik had nog niet echt een plan. Ik zou wel kijken.
Eenmaal drie uur geworden was het tijd om mijn tas te gaan pakken. Uiteindelijk was ik streep kwart over mijn kamer uit en was ik gewoon keurig netjes op tijd in het college (of is het de college? Ik heb eigenlijk echt geen flauw idee). Daar geluisterd, opgelet, nog wat sommetjes gemaakt en aan het eind nog een gedichtje geschreven.

Een dikke buik
Dag na dag wacht je
Elke keer controleer je
En dan plotseling
Is het er
Zie je kleine dieren in het hok
Tel je meer pootjes dan eerst
En dan voel je iets
Dat gevoel noemt men
Bijzonder

Het gedichtje is geschreven op het moment dat ik aan mijn beesten dacht, aan mijn beestjes dacht, aan mijn toekomstige kleine beestjes dacht en dacht aan een topic waarin we iedere week een ander woord nemen om een gedicht over te schrijven. In dit geval was het woord dus "Bijzonder". Maar dat leek me redelijk duidelijk. Het was echt prettig, dit gedicht kwam er echt zo uitrollen dus het schreef gewoon, soepeltjes, zoals een gedicht hoort te gaan. Vanuit het binnenste van je hart, je gedachten volgend en doorstromend naar je handen waar je het schrijft of typt, afhankelijk van waar je bent.

Nou ja, zo voelt het tenminste voor mij. Misschien denken andere mensen er anders over maar ach, genoeg over dit soort gepraat. Eenmaal klaar met dit gedicht en nog een paar minuten later gingen we pakken en naar huis. Natuurlijk nooit meer aan het eten gedacht dus toen ik rond half 8 de keuken binnenkwam om te vragen wanneer ze gingen eten, bleken ze al klaar te zijn. De enige avond dat ik laat was, waren zij vroeg. (we moeten nog een beetje op elkaar afstemmen) maar toen heb ik direct maar gevraagd hoelaat we morgen eten en dat zou weer vroeg zijn (kom ik straks nog op terug). Ik dus maar terug naar mijn kamer, toch maar iets te eten klaar maken. Geen zin om nog naar de supermarkt te gaan. Ook geen zin om broccoli te eten of aardappelen te schillen dus wat toen. Ik doe mijn kastjes open en kijk, kijk en denk (althans, probeer te denken). Dan zie ik een blik soep staan dus het is geworden (niet lachen): Soep met een 2 boterhammen ei. Dank u oma!

Na het avondeten ben ik nog even gaan relaxen, mail checken en dergelijke, maar daarna ben ik maar gaan douchen. Ik was een beetje moe.

Goed, dat was het stukje tekst voor gisteravond. Fair enough, toch? Nu dan maar voor vandaag.
Vandaag was ik pas rond half 8 wakker genoeg om te beseffen dat ik pas om 11 uur op het forum moest zijn. Ik ben mijn bed uit gekomen, erachter gekomen dat ik vergeten ben odorex te gebruiken (hij staat op dit moment al klaar!) en ben gaan ontbijten. Na het ontbijt ben ik gaan computeren tot een uur of 9, toen ben ik me gaan aankleden. Nog niks bijzonders dus. Nog even mail gecheckt en ondertussen heb ik al wel mail gehad, van Maris. Maar dat was puur om even te zeggen dat ze de vragenlijst ontvangen had en het wel klopte. Ook heb ik een mailtje terug gehad over de cursus klassieke rijkunst. Ik heb kans om erbij te komen en hoor binnenkort of ik er ook daadwerkelijk bij zit. Ik hoop van wel en anders of ik er in ieder geval rond kan lopen of kan luisteren naar de theorie-avonden. Ik vind dat gewoon zo ontzettend leuk.

Rond half elf heb ik mijn spullen gepakt en kwart voor zat ik op de fiets. Uiteindelijk was ik iets te laat want ik was ergens de verkeerde kant op gefietst, zo ben ik ruim 5 minuten kwijtgeraakt, maar dat was allemaal geen probleem. (gelukkig). De tutor die we hebben blijkt degene te zijn die de workshop kattengenetica deed tijdens de meeloopdag op 11 november. Ontzettend leuk dus. Vragenlijstje is oké en we gaan nog verder kijken. De afspraak gaan we wat verzetten zodat het niet tijdens scheikunde valt. (dat is immers niet zo praktisch). Voor de rest hebben we nog even gepraat en ik heb toch maar een aantal dictaten gehaald. Namelijk die van chemisch rekenen (dat had ik die middag) en voor de practica (niet voorbereid=niet binnenkomen), die leken me wel zo praktisch. Die andere twee ga ik denk ik tweedehands aanschaffen, of niet. Dat zie ik nog wel. Het was nu eindelijk rustig bij de wur-shop.

Nadat we daar klaar waren zijn Annemarie en ik naar haar nieuwe kamer gefietst, want ze heeft sinds gisteren een zelfstandige kamer op de marijkeweg, dat zijn de rechtse buren van het Zodiac, de haarweg zijn de linkse buren, om even een idee te geven hoe dichtbij ze woont. Ik heb haar gered van een dikke spin en daarna zijn we nog even naar mijn kamer gegaan en we hebben daar wat gegeten en gedronken voordat we naar Chemisch rekenen en excelworkshop gingen. Zij moest eerst naar Chemisch rekenen en ik eerst naar excel, dus daar zijn wij ieder een andere kant op gegaan. Maar toen kwam ik Maris weer tegen.

Excel was echt supergrappig. Ik heb mijn rij en de rij achter me de meeste dingen uitgelegd. Een enkele keer moest ik een beetje hulp maar het meeste hebben Maris (en eigenlijk vooral ik) uitgevogeld. Ik voelde me toen best wel een supernerd, maar dat is echt zo cool. We waren dan ook drie kwartier voor het einde klaar en zijn toen alvast aan dat rekenen gegaan. Dat was ook wel leuk, maar minder. Alleen het omrekenen was ik echt fan van. Op één rotte (niet slordige, maar echt verkeerde kant op) fout na had ik alles goed. Dus daar was ik blij mee, dat kon ik nog! Andere dingen waren wel een beetje verder weggezakt. Maar uiteindelijk zijn we er grotendeels uitgekomen. We kenden alleen het periodieke schema niet uit ons hoofd dus de molmassa's waren toch wel enigszins lastig. Maar ach, dat geeft niet. We hebben uiteindelijk de gegevens gekregen zodat we weer verder konden.

Na chemisch rekenen ben ik langs de supermarkt gegaan. De cola was opgegaan 's middags en ik moest nog groente kopen. Het is worteltjes geworden. Samen met een aardappeltje en het speklapje was het lekker, echt lekker. We aten alleen niet vroeg. Ik kwam de keuken binnen rond half 7 (ik was al bang dat ze al bijna begonnen waren, ik in ieder geval nog niet) en niemand was er. Uiteindelijk aten we om half 8. Het was echt ontzettend gezellig, maar na het eten ben ik toch maar weer naar mijn kamer gegaan. Ik had het toen daar wel weer een beetje gezien, het is wel veel gezelschap en ik was toen al best een beetje moe. Het is er trouwens niet meer beter op geworden. Het is tijd om te gaan douchen, odorex te gebruiken en mijn bedje in te kruipen. Ik schrijf nu al bijna drie kwartier aan dit stuk, om je een indicatie te geven van de tijd die in zo'n blog gaat te geven. Maar het is het helemaal waard, het is superleuk om na te lezen en reacties zijn ook echt gaaf. Met de klok 2244 zeg ik over, en uit.

Anneloes.

Geen opmerkingen: